ده روزمان برقرار
سیف الله صمدیان / دبیر دومین دوره «ده روز با عکاسان»
از قدیم‌الایام عنوان دبیر ما را یکراست می‌برد دبیرستان و آن فلک‌زده‌ای که مقابل آن همه دانش گریز سرتق و به تعداد بسیار کم دانش آموز قرار می‌گرفت ولی در پیکره انجمن عکاسان ایران دبیری مشتقات و مشقات خودش را دارد.
دوره اول یعنی سه سال پیش، فرزاد خان هاشمی – رییس وقت انجمن- چوب امدادی یک نفره را داد دست ساعد نیکذات و او هرچه می‌توانست و می‌دانست با اندک کمکی از طرف دیگر اعضای هیات مدیره تبدیل کرد به اولین ده روز با عکاسان ایران که شاخه‌های پرشاخه‌ای داشت که میوه اصلی آن شاید تکریم ۱۵ نفر از پیشگامان عکاسی ایران بود و اما دوره دوم که شد همین آقای چوب به‌دست که حالا شده بود رییس انجمن، در دو-سه هفته پایانی چوب مربوطه را به‌دست من داد به امید اینکه تجربه دو های استقامت من کمک‌رسانم باشد و همین‌گونه هم شد!
موضوع اصلی دومین دوره با توافق کامل هیات مدیره انجمن پروژه‌های عکاسی شد؛ همان دغدغه همیشگی هیات موسس و همه عکاسان بعد از این اگر بخواهند مسافت معقولی از جاده عکاسی را طی کنند و همین دغدغه مرا یکراست برد به‌طرف آنهایی که می‌دانستم در طی سه دهه گذشته با ایده و زمانبندی منطقی برای شروع و اجرای پروژه‌ای عکاسی – که در اکثر موارد به نقطه پایانی مقبولی نیز رسیده بودند- و رسیدن به نام بیست و یک عکاس شاخص که در «ده روز با عکاسان» دوره دوم آثارشان از ۲ تا ۱۰ آذرماه ۱۳۹۲ در خانه هنرمندان ایران به نمایش گذاشته شد و مهم‌تر از ارائه آثار، برگزاری نشست‌های اختصاصی برای هر پروژه بود که اکثرا با مدیریت هر یک از اعضای هیات مدیره و با حضور مشتاقان عکاسی برگزار شد.
پیش از آنکه به فهرست عکاسان و برنامه‌های دومین دوره ده روز با عکاسان اشاره کنم، باید بگویم که در سومین دور برگزاری ده روز با عکاسان ایران نیز چوب مربوطه دست چوب شناس قابلی چون ابراهیم صافی افتاده است که کمک رسان مسعود خان زنده‌روح کرمانی شود که حالا رییس الروساست و مسیر خانه هنرمندان و موزه هنرهای معاصر را این روزها بیشتر از مسیر خانه‌اش می‌شناسد چرا که درست فردای اختتامیه ده روز با عکاسان در خانه هنرمندان ایران باید میزبان دوسالانه عکس ایران باشد در کسوت »دبیریت اجرایی»!
خدا به داد دبیر بعدی رییس بعدی برسد چون فکر نمی‌کنم ته دیگ عکاسی ایران نام و موضوع و جاذبه دیگری مانده باشد برای ده روز با عکاسان دور چهارم؛ مگر اینکه نسل جدید عکاسی ایران طرحی نو در اندازند و دیگ عکاسی پر از جذابیت و هیجان و نوآوری شود.
