آغازی برای آیندهای روشن / مسعود زندهروح کرمانی
ده روز با هم.
ده روز در کنار هم، یک دل و یک صدا با اندیشه های گوناگون و ایده های متفاوت.
آنچه زیبا بود همین بود، با هم و در کنار هم.
ده روز، چند ده نفر، چند ده ساعت تلاش کردند که شما ببینید، بشنوید، بحث کنید، بیاموزید و یا آموزش دهید.
این چند ده نفر از خودمان بودند از جنس خودمان، برای خودمان.
در آغاز گفتم که حسنت به اتفاق ملاحت میتوان جهان گرفت.
و الان میگویم و باز میگویم که آری، آری، آری
اگر کمی از منهایمان فاصله بگیریم.
کمی از فرد بودنمان فاصله بگیریم.
و اگر کمی زوج فکر کنیم.
زوج عمل کنیم.
و به زوج بودن اعتقاد پیدا کنیم همه این جهان از آن ماست.
مایی که تجربه سه دهه من بودن را یدک میکشیم.
مایی که از این من بودن فقط لبخند نمیشود را زدهایم.
بیاییم و با هم بودن را تجربه کنیم.
ما یک جامعه هستیم و میخواهیم که باشیم.
بدور از هر شعار و به دور از هر ………
لطفا کمی فکر کنید.
