سخن گفتن در آیینه / حسن غفارى

عکاسی به سلیقه می
زندگی جمعی و جامعه سالم همچون قسمت‌های منظم و درست چیده شده پازلی است از علوم و فنون، هنر و فرهنگ،  سیاست و امنیت، اقتصاد و معیشت، انضباط و بهداشت و….
ساختن و پرداختن به عکس و عکاسی تحت عنوان رفتارهای هنری و فرهنگی در جامعه امروزی ما امری است عادی و اشباع شده، لیکن هر دوربین به دستی عکاس نیست، همانطور که هرگردی را نمی‌توان گردو گفت. حساب کار عکاسان از آدم‌های دوربین به دست جداست اما مرز تشخیص فیزیکی این افراد در جامعه سخت است و دشوار.
جامعه و فرهنگ، تمام زمین و زمان ما را شامل می‌شود. ما عکاسان پراکنده و گم شده در پی تعریف و ساخت بهتر جامعه